ηω - λιθικός

Κατέβηκα από το τρένο .....
Στέκομαι ανάμεσα στα δύο τραίνα και ξαφνικά παγώνω ....

Τα βήματα μου παύουν να έχουν την ίδια αποφασιστηκότητα και ξαφνικά αδρανούν ....

Με πιάνει μια έντονη ανασφάλεια , μία τάση φυγής και αμφιβολίας (ένας πόλεμος ανάμεσα στην λογική και το συναίσθημα)
Η λογική μου λέει ότι βρίσκομαι στην μέση του πουθενά , χωρίς λόγο
Το συναίσθημα , ότι κάποιος λόγος υπάρχει, αλλά δεν ξέρει ποιος ...

- Φτου σου ρε γαμώτο ,

τώρα βρήκε να με πιάσει ?

Τώρα που έφτασα ?

Στέκομαι για δέκα λεπτά ανάμεσα στα δύο τρένα ....

Δέκα μαρτυρικά λεπτά....
Δέκα λεπτά που μου φάνηκαν αιώνας ...

Δέκα λεπτά που όλα μέσα μου πολεμούσαν...
Δέκα λεπτά που ένιωθα ότι υπήρχαν δύο άνθρωποι μέσα μου , με διαφορετικές γνώμες...
Δεν ήξερα ποιος θα νικήσει , μα τους άφησα να πολεμούν ....

Περίμενα τον νικητή .....
Για λίγα δευτερόλεπτα , η προσοχή μου στράφηκε σε δύο κοπέλες που περνούσαν δίπλα μου ...
Πέρασαν και έφυγαν και εγώ ....και εγώ βρισκόμουν ακόμη στο ίδιο σημείο ...
Νόμιζα ότι θα μείνω εκεί για πάντα..... Όλες οι πιθανές εκδοχές περνούσαν από το μυαλό μου...
Οι άσχημες με παρότρυναν να φύγω .... να το βάλω στα πόδια ....
Οι καλές να μείνω και να παλέψω και να δεχτώ στωικά , το όποιο αποτέλεσμα ....
Και οι δύο συνέχιζαν να πολεμούν μέσα μου , ασταμάτητα....
Τους αγνόησα για λίγο ....και αφουγκράστηκα μία τρίτη φωνή ....
Σημασία έχει το ταξίδι , έλεγε κάποιος τρίτος μέσα μου και όχι ο προορισμός ....
-Και το ταξίδι εσύ το έκανες ... κατάφερες να φτάσεις μέχρι εδώ και αυτό σημαίνει κάτι ...
Δεν ήρθες εδώ τυχαία .... κάτι σε έφερε ... πάλεψε το .... δώσε του την ευκαιρία να σου αποδείξει τον λόγο που σε έφερε μέχρι εδώ ... μην του κόψεις τα φτερά για άλλη μία φορά ....
Σκέφτηκα .... Αυτό είναι που περίμενα ...Να το σημάδι , που όταν όλα μοιάζουν αμφίβολα ,σου δείχνει τον δρόμο , για να προχωρήσεις..... Το ονόμασα ένστικτο....
Το συναίσθημα και η λογική συνέχιζαν να παλεύουν και πάντα θα παλεύουν ....
Το ένστικτο λειτούργησε με μια απίστευτη δύναμη και τα βήματα μου , έγιναν πιο αποφασιστικά από ποτέ...
Προχωρούσαν προς τα εμπρός , μόνο προς τα εκεί.... χωρίς καμία αμφιβολία πλέον...
Έρχομαι να σε βρω .... όποιος και αν είσαι ότι και αν είσαι .... δεν σε φοβάμαι .....
Και αν μου κάνεις τελικά κακό .... θα μπορώ να λέω ότι δεν σε φοβηθηκα , δεν με φοβήθηκα ...
Και ήρθα να σε βρω ....

Πέρασαν 6 μήνες ...και δεν ξέρεις τίποτα... μόνο κάποιες άσχημες κουβέντες έμειναν και καθορίζουν την συνέχεια...

Πριν 6 μήνες αποφάσισα να πάρω έναν δρόμο δύσκολο , που μου έδεινε 1 στις 10 πιθανότητες να καταφέρω αυτό το οποίο νόμιζα ότι ήταν το επιθυμητό....αυτό το οποίο όλα τα ένστικτα έδειχναν να είναι αληθινό...

Δεν υπολόγισα τις βιαστικές κινήσεις και τις απρόσμενες εξελίξεις που μία κουβέντα σε φάση εκνευρισμού μπορεί να φέρει... Λόγια εν βρασμό ψυχής ... το κατάλαβες άραγε? Εγωισμός και βιαστικές κινήσεις ....πως να τα πολεμήσεις?

Θέλω να τα διορθώσω όλα , να τα κάνω να έρθουν εκεί που πραγματικά τα αισθάνομαι...

Θέλω η αλήθεια μου να βγει και να πλυμμυρίσει το είναι μου και να πολεμήσει όλα αυτά τα θεριά που από μικρός πολεμάω...

Η 1 στις 10 πιθανότητες κατά περίεργο τρόπο ήρθε...

πρώτη φορά στην ζωή μου αισθάνομαι τόσο τυχερός...

Εσύ όμως δεν ήσουν εκεί και όταν πλέον ήρθες ,

ήρθες με τις πιο άσχημες και προσβλητικές διαθέσεις...

Θεέ μου πόσα μπορεί να αντέξει τελικά ο άνθρωπος ?

Η μόνη μου παρηγοριά η δουλειά ...

και ....

αχ ποιος να το πίστευε ότι ένας άνθρωπος από ένα πολύ μακρινό ανατολικό μέρος , θα ήταν η μόνη αληθινή αγκαλιά που εισέπραξα αυτούς τους 6 μοναχικούς μήνες ...Μια αγκαλιά και ένα ευχαριστώ από καρδιάς γιατί τον σεβάστηκα και τον αντιμετώπισα με σεβασμό , όπως αξίζει σε κάθε ανθρώπινο ον του πλανήτη...Αυτό ήταν η μοναδική επιβράβευση των κόπων μου και της προσπάθειας μου να αγγίξω αυτά που πραγματικά νιώθω.... τους τελευταίους 6 μήνες....

Εκλεισε ο κύκλος ....

ξαναγύρισα εκεί από όπου ξεκίνησα ...με άδεια χέρια ... κενός ...και απορημένος ...

γεμάτος αναπάντητα γιατί ....

εύχομαι κάποια στιγμή να μάθω....

Η αγκαλιά του ξένου αυτού ανθρώπου θα μείνει να γεμίζει το όποιο κενό δημιουργήθηκε από αυτό το μικρό, απρόσμενο, μα τόσο μακρινό ταξίδι...

Να στε καλά και οι δύο σας....