ηω - λιθικός
Sunday 25 March 2007
ξημερώνοντας παρασκευή ...
Κάποια στιγμή χάνεσαι...αφήνεσαι στο κύμα , ελπίζοντας ότι κάπου θα σε ξεβράσει...Αυτό σε χτυπάει από τον έναν βράχο στον άλλο... μα πάντα επιβιώνεις , μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό ... ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙΣ...
Εκεί που νομίζεις ότι οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν ... την ώρα που χάνεις κάθε σου ελπίδα αυτό κάπου θα σε βγάλει...
Αρχίζεις και βλέπεις την ζωή με άλλο μάτι ... αρχίζεις και βλέπεις μέσα σου , αυτό που έπρεπε να δεις εδώ και πολύ καιρό... ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ...
Αρχίζεις και αγαπάς αυτό που είσαι , τις ρίζες σου , τους γονείς σου, μα πάνω από όλα , αυτά που έζησες και σε έφτιαξαν αυτό που είσαι τώρα ... αγαπάς τα βιώματα σου και τα δέχεσαι και χαίρεσαι για την επιλογή τους....
αγαπάς τις αδυναμίες σου , τις βλακείες σου , αγαπάς αυτά που έκανες σήμερα...
Η αγάπη για όλα αυτά αρχίζει να σε πλυμμυρίζει και να γαληνεύει το είναι σου....
posted by ηω-λιθικός at 01:50
0 Comments:
Post a Comment
<< Home