ηω - λιθικός
Thursday, 7 February 2008
ανεπίδωτο...
Τι γίνεται όταν πεις σε κάποιον για πλάκα σ αγαπώ και αυτός το πιστέψει ;
Για πόσο καιρό , όλα τα εξωτερικά και δευτερογενής σημασίας ερεθίσματα , θα καλύπτουν με επιμελή και διακριτικό τρόπο , αυτό που τόσο επιμελώς έχεις θάψει μέσα σου ;
Για πόσο καιρό τα "θέλω" των άλλων , θα επισκιάζουν τα δικά σου "θέλω" , απλά και μόνο επειδή σου προσφέρουν μία άνετη , μα καθαρά "επιφανειακή" ζωή ;
Τι γίνεται όταν κάποιος άλλος δει αυτά που κρύβεις μέσα σου και τα αγαπήσει περισσότερο από εσένα ?
Πόσο πολύ μπορεί να τρομάξεις και πως είναι δυνατόν να αντιδράσεις, ανακαλύπτοντας ότι κάποιος άλλος λατρεύει αυτό με το οποίο εσύ η ίδια αρνήσαι να συνυπάρξεις ?
αυτό το οποίο εσύ η ίδια αρνήσαι να κοιτάξεις κατάματα και να αγαπήσεις ?
Τον εαυτό σου ?
(η φωτογραφία , ψυχρή , αδιάφορη και ουδέτερη , μιας και τα "διότι" που διαμορφώνουν τις αποχρώσεις των συναισθημάτων που γεννά μία φωτογραφία... απουσιάζουν ....)
0 Comments:
Post a Comment
<< Home