ηω - λιθικός
Monday 23 April 2007
νυχτερινές φευγαλέες σκέψεις (1) ....
Με αφορμή τα σχόλια της sofi_k και της vany στο πρότελευταίο πόστ
.
(ή θα συμβιβαστείς και δεν θα είσαι πια ο εαυτός σου, ή θα κρατήσεις την ακαμψία σου και θα αποτύχεις ...),
.
αποφάσισα να γράψω αυτό το πόστ...
Δεν συνηθίζω να απαντάω στα σχόλια , αν και ίσως θα έπρεπε... Ούτε συνηθίζω να γράφω πόστ παρασυρόμενος από τα σχόλια κάποιων "συνοδοιπόρων", αλλά είναι μία καλή ευκαιρία να γράψω για ένα θέμα που το θεωρώ πολύ σημαντικό και με προβληματίζει ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό...
Υπάρχει άραγε μέση οδός σε κάποια πράγματα ?
Μπορείς να ρίξεις νερό στο κρασί σου όταν κάποιες αρχές με τις οποίες μεγάλωσες ή ακόμα και η αξιοπρέπεια σου καταπατούνται με οποιοδήποτε τρόπο;
Aν συμβιβαστείς η αλήθεια θα είναι πάντα εκεί να σου θυμίζει ότι δεν είσαι πλέον ο ίδιος.
Πρέπει να συνεχίζεις να ζεις αδιαφορώντας για αυτό που συμβαίνει γύρω σου ,
πρέπει να καταφέρεις να γελάς με τον πόνο ή την δυστυχία του άλλου απλά και μόνο για να μην υποφέρεις;
Πρέπει να μάθεις να ζεις δίνοντας κομμάτια από την ψυχή σου σε ανθρώπους που δεν τα εκτιμούν και που ακόμα σε παρεξηγούν, σε απειλούν και στο τέλος αν δεν τους κάνεις σε πετούν ; ...
Πρέπει να μάθεις να ρίχνεις τον συνάδελφό σου σκεπτόμενος ότι μπορεί να δουλεύει εις βάρος σου ή ακόμα και ότι θα σου φάει την καλοκαιρινή άδεια...
Πρέπει να μάθεις να κάνεις έρωτα με ανθρώπους που αν δεν σου κάνουν ή δεν τους κάνεις, σε αφήνουν ; ή τους αφήνεις στη μέση του δρόμου , σαν να μην σε γνώρισαν ποτέ ;
Πρέπει να καταφεύγεις στα βλογκ για δεις την ανθρώπινη πλευρά των ανθρώπων με τους οποίους ίσως συναστρέφεσαι κάθε μέρα;
Κάθε μέρα συναναστρέφομαι με πολύ κόσμο , λόγω της φύσεως της δουλειάς που κάνω ...
Οι κεραίες μου είναι πάντα ανοιχτές και έχω μάθει να ζω την κάθε στιγμή , που θα συναντήσω κάποιους ανθρώπους , με όλη την σημασία της λέξεως...
Μερικές φορές νομίζω ότι ζω σε ένα κόσμο που μόνιμα βρίσκεται σε μία κατάσταση, του ποιος θα αποδειχθεί περισσότερο έξυπνος...
Παιχνίδι μυαλού χαρακτηρίζει την εποχή μας , ακόμα και τα μπλόκ ίσως έχουν ένα είδος ανταγωνισμού του ποιος θα γράψει καλύτερα.. έλεος ...
Ναι νομίζω ότι για να καταφέρεις πλέον να κρατήσεις την ακαμψία σου σε αυτήν την εποχή , πρέπει να αποτύχεις...
Έχω σταματήσει πλέον να ακούω κάποιες λέξεις που πιο παλιά ηχούσαν πολύ όμορφα στα αυτιά μου...αξιοπρέπεια, σεβασμός, ηθική, αγάπη...
Έχει γεμίσει ο τόπος με ανθρώπους που τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, χωρίς πολλές φορές να συνηδητοποιούν το γιατί και όταν το βράδυ φτάνουν σπίτι τους κενοί ,προσπαθούν να βρουν ποιοι είναι...
Μιλάς με ανθρώπους κατά την διάρκεια της ημέρας για σοβαρά θέματα και εκείνοι αδιαφορούν σηκώνοντας το κινητό τους που χτυπάει επίμονα..
Νομιμοποιείται πλέον η αδιαφορία ή κάνω λάθος?
Πολλοί δεν αντέχουν την όλη κατάσταση και μπορούν να γίνουν γελοίοι, αντεμετωπίζοντας όλες τις καταστάσεις τελείως επιφανειακά...
άλλοι πάλι υποφέρουν σιωπηλά ανύμποροι να αντιδράσουν...
άλλοι βολοδέρνουν από εδώ και από εκεί προσπαθώντας να σώσουν ότι μπορούν από τις αρχές τους , ακόμη και με το τίμημα της αποτυχίας...
και άλλοι χάνουν τον έλεγχο τους και αντιδρούν με ζωικά ένστικτα και παρορμητικά...
Δεν είναι όλα στο μυαλό βρε παιδιά , είναι και στην ψυχή !!!! ....
posted by ηω-λιθικός at 14:05
1 Comments:
Αν επιτυχία είναι να γίνεις ένα με τον κόσμο και να τρέχεις μόνιμα πίσω από ένα καρότο,σίγουρα πρέπει να αποτύχεις.Πολλοί κάνουν αυτό ακριβώς που λες,τρέχουν όλη μέρα για κάτι που αμφιβάλλω αν θα το βρουν ποτέ.Όσο για τις λέξεις αξιοπρέπεια, σεβασμός, ηθική,έχουν κάνει φτεράααα,σαν το red bull ένα πράγμα.Μπροστά πάει το συμφέρον και όλα τα άλλα ακολουθούν.
Φωτεινές εξαιρέσεις υπάρχουν παντού.Απλά θέλουν πολύ ψάξιμο και υπομονή.Κι όταν λέω ότι όλα είναι στο μυαλό,εννοώ αυτό ακριβώς.
Ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο;Στο μάτι του καθένα από μας,φαίνεται διαφορετικό το ποτήρι,από ώρα σε ώρα και από μέρα σε μέρα.
Ανάλογα με τα ποσοστά αισιοδοξίας της στιγμής...
Post a Comment
<< Home